జన భవన్ - ప్రజాభవన్

                                                           
                                జన భవన్ -  ప్రజాభవన్ 
                                                                                                                                      30-07-2014

మన దేశాన్ని కేంద్ర ప్రభుత్వం  పరిపాలిస్తున్నది కదా .  మరి  అలాగే రాష్ట్రాన్ని రాష్ట్ర ప్రభుత్వం  పరిపాలిస్తుంది .  మొత్తం దేశానికి  సార్వభౌమాధికారి రాష్ట్రపతి గారే .

  ప్రజలచేత ఎన్ను కోన బడిన యం .పి లు తమ నాయకుడి ని ఎన్ను కుంటారు. ఆయనే  ప్రధాన మంత్రి గారు, అతను కేంద్ర మంత్రులను  రాష్ట్రపతి   ఆమోదం తో నియమించు కొని ప్రభుత్వం ఏర్పాటు చేసి పరిపాలిస్తారు .  .  

రాష్ట్రపతి గారి ఆఫీసు మరియు రెసిడెన్సి ఒకే దగ్గర ఉంటాయి దానిని   "రాష్ట్రపతి భవన్" అని పిలుస్తారు . రాష్ట్రపతి గారు హైదరాబాద్ లో  విడది  కి వచ్చినప్పుడు ఇక్కడ  ఉండే విడది ని  "రాష్ట్రపతి నిలయం" అంటారు . 

ఇక  ప్రధానమంత్రి ఆఫీస్ నార్త్ బ్లాక్ లో ఉంటుంది దానిని " పి . యం. వో ". అని పిలుస్తారు . కాని ఆయన రెసిడెన్సి కి ఎలాంటి ప్రత్యేకమైన పేరు లేదు ఆయన ఎక్కడ నివాసం ఉంటె అక్కడే . అందుకే  ఒక ప్రత్యేక శాశ్విత భవనాన్ని దేశ రాజధాని లో నిర్మించి ప్రధాన మంత్రి గా ఎవరు వచ్చిన  అందులోనే నివాసం ఉండేటట్లు చెయాలి .       

అలాగే రాష్ట్రం లో ప్రజలు ఎన్నుకొన్న యం.ఎల్.ఎ లు తమ నాయకుణ్ణి ఎన్నుకుంటారు . ఆయనే  రాష్ట్రానికి ముఖ్యమంత్రి గారు, ఆయన రాష్ట్ర గవర్నర్ ఆమోదం తో రాష్ట్ర మంత్రులను నియమించుకొని రాష్ట్రాన్ని పరిపాలిస్తారు . 

ఇక్కడ రాష్ట్రం లో గవర్నర్ గారి రెసిడెన్సి మరియు ఆఫీసు ఒకే దగ్గర ఉంటాయి  దానిని  " రాజ్ భవన్ " అని పిలుస్తారు . 

.  మరి ముఖ్యమంత్రి గారి ఆఫీసు సెక్రటేరియట్ లో ఉంటుంది , దానికి స్పెషల్ పేరు ఏమిలేదు దానిని " సి . యం చాంబర్ " అంటారు .   ముఖ్యమంత్రి గారి నివాస భవనాన్ని " సి . యం . క్యాంప్ ఆఫీస్ " అని పిలుస్తున్నారు . 

ఇక్కడ చేప్పేదేమిటంటే    ప్రధాన మంత్రి  నివాస భవనమును  మరియు ముఖ్య మంత్రి  నివాస భవనమును ప్రత్యేక పేర్లతో పిలిస్తే చాల బాగుంటుంది . వీరిద్దరూ ప్రజలచేత ఎన్నుకోన బడినవారు కదా ! అందుకే 

ప్రధాన మంత్రి గారి  నివాస భవనానికి " జన భవన్ " అని ముఖ్య మంత్రి గారి నివాస భవనమును  క్యాంప్ ఆఫీస్ బదులుగా "ప్రజా భవన్" అని పేరు పెట్టి పిలిస్తే చాలా బాగుంటుంది, ప్రజలందరు కూడా సంతోషిస్తారు . 
కావున ప్రభుత్వము ఒక సారి ఆలోచించి వీటికి ఆ పేర్లు పెట్టాలని కోరుచున్నాను. 
                                                                                                      

                                                                                                 - www.seaflowdiary.blogspot.com

                                                                                                           

     

మనషి లాంటి మృగాలు

                                                                                                                             

                                                        మనషి లాంటి మృగాలు 

                                                                                 తేది : 29-07-2014 

మన దేశ రాజధాని డిల్లీ లో గత సంవత్సరం నిర్భయ పై జరిగిన అమానుషానికి దేశం మొత్తంలో ఒక సంచలనం జరిగినది . దేశ ప్రజలందరు దిగ్భ్రాంతి చెందారు . దేశ ప్రజలందరూ ముక్త కంట  ముతో ఖండించారు , ఒక ఉద్యమం చేపట్టారు . ఫలితముగా స్త్రీ ల పై జరిగే లైంగిక దాడు లను అరి కట్టడానికి "నిర్భయ చట్టం " చేయబడినది . ఐనా ఇంకా మన దేశం లో విచ్చల విడిగా  ప్రతి రోజు  స్త్రీ  లపై  అత్యాచారాలు లెక్క లేనన్ని ఎక్కడో ఒక చోట  జరుగు చున్నవి. పేపర్ల లో వచ్చినవి మాత్రమే మనకు తెలుసు. పేపర్లలో రానివి ఇంకా ఎన్నొ. పసి పాపలపై కూడా అత్యాచారాలు జరుగు చున్నందులకు మనం సిగ్గు తో తల వంచుకోవాలి .

బెంగళూరు లో ఆరేళ్ళ పాప పై అత్యాచారం . యు పి  లో బుధాన గ్రామం  లో పోలానికి వెళుతున్న మహిళ పై ముగ్గురు యువకులు అఘాయిత్యం చేశారు . ముజఫర్ నగర్ జిల్లా లో 25 ఏళ్ల మహిళ ను అపహరించి సాముహిక అత్యాచారం జరిపి తిరిగి ఆమె ఇంటి ముందు అపస్మారస్తితి లో పడవేశారు
మనిషి జీవితములో ఇంత కన్నా నీచమైన దుర్మార్గపు పని ఇంకా  ఏదైనా ఉంటుందా?

ప్రకాశం , కృష్ణ జిల్లాలలో పవిత్రమైన వృత్తి లో  ఉన్న ఉపాధ్యయుడు బాలిక పై అత్యాచారనికి పాల్పడము , మరో ఘటన లో మద్యానికి బానిసైన తండ్రి కన్న కూతురు పైనే అఘాయిత్యానికి పాల్పడడము . మిజోరాం లో ఇద్దరు కామాందులు భర్తను చెట్టుకు కట్టేసి ఆయన కళ్ళ ఎదుటే భార్య పై సాముహిక లైంగిక దాడికి ఒడిగట్టారు .  తూర్పు మిడ్నాపూర్ వెస్ట్ బెంగాల్ లో ఏడేళ్ళ బాలిక పై పొరుగింటి వ్యక్తి అత్యాచారాని కి పాల్పడి ఓ చెట్టుకు ఉరి వేసి దారుణంగా హత్య చేసాడు . అదే వెస్ట్ బెంగాల్ మిడ్నాపూర్ లో ఓ ఆసుపత్రి లో పనిచేస్తున్న నర్సు పై ఆ ఆసుపత్రి యజమాని ఎనిమిది ఏళ్ళు గా అత్యాచారానికి పాల్పడ్డట్లు ఫిర్యాదు . గ్లాస్గో కామన్వెల్త్ గేమ్స్ లిఫ్టర్ న్యూ గినియా కు చెందిన తౌ వా ఉదియా  అనే వాడు ఓ మహిళ పై లైంగిక దాడికి పాల్పడినట్లు అభియోగాలు నమోదయ్యాయట,అరెస్ట్ కూడా చేసారట .  ఇలా వ్రాస్తూ పొతే ఎన్ని పేజి లైన సరిపొవు.

 అత్యాచారాల పట్ల మన ప్రజా ప్రతినిధుల తీరు వారి స్పందన ఆందోళన కల్గిస్తున్నది. యూ పి మాజీ ముఖ్యమంత్రి సమాజ్వాది పార్టి అధినేత ములాయం సింగ్ యాదవ్ గారు " ఏదో క్షణి కావేశం లో యువకులు చేసిన చిన్న పాటి నేరాలకు ఉరి శిక్ష లను వేయడము న్యాయం కాదంటాడు . అంతటి తో ఆగకుండా యువకులు కాక మరెవరు చేస్తా దంటూ వేనుకేసుకోచ్చాడు . అదే పార్టికి చెందిన మరో నేత రామ్ గోపాల్ యాదవ్ " అమ్మాయిలు  అబ్బాయిలతో సంబంధాలు బయట పడగానే అత్యాచార ఘటనగా చెపుతున్నారని అత్యాచారాలకు మరో భాష్యం చెప్పాడు .

కర్నాటక లోజరిగిన అత్యాచారాల గురించి అడిగిన పాత్రికేయులతో కర్నాటక ముఖ్యమంత్రి సిద్ద రామయ్య గారు అత్యాచార ఘటనలు తప్ప మీకే వార్తలు కానరావా ? అంటూ రుస రుస లాడాడు . ఇక మధ్యప్రదేశ్ హోం మంత్రి బాబులాల్ గౌర్ " అత్యాచారాలు జరగ కుండా ఏ ప్రభుత్వం ఆపలేదు .  కాకుంటే జరిగిన తరువాత చర్య తీసుకోగలం అని చెప్పుకున్నారు . ఇక ఉత్తర ప్రదేశ్ గవర్నర్ అజీజ్ ఖురేషి " దేశం లో లైంగిక దాడులను దేవుడు కూడా ఆపలేడంటూ సెలవిచ్చారు . పైగా ప్రపంచం లో ఉన్న సైనికులందరిని యూ పి లో దింపినా వాటిని ఆపడం సాధ్యం కాదని ఆయన మీడియా ఎదుట అభిప్రాయ పడ్డారు . రేప్ లను రాజకీయం చేయడం తగదన్నారు . ఇటివలే ఈ యనే రేప్ ల గురించి విచిత్రంగా స్పందించారు . " బిర్యాని రుచులు ,కబాబ్ ఘుమ ఘుమ లు ... వీటి గురించి చెప్తాను! అంతేగాని గ్యాంగ్ రేప్ లు , హత్యల ప్రస్తావన ఎందుకయ్యా " అంటూ మీడియా తో అన్నారు .

ఒక  రాష్ట్రానికి ముఖ్యమంత్రి (దేశ రాజధాని లో) ఉండి కూడా తన కూతురిని ధిల్లీ లో బయటికి పంపాలంటే భయముగా ఉందని చెప్పిన విషయము మన అందరికి తెలుసు.

ఇంత పెద్ద మనుషులు దేశాన్ని పరిపాలించు చున్న  వారు , ఆదర్శవంతులు మరియు గాంధీ గారి వారసులమని చెప్పుకునే వారు  ఇలా మాట్లాడుతుంటే మనం సామాన్యులం విస్తూ పోవలసిందే .



మన జాతిపిత మహాత్మా  గాంధి గారు కన్న కల అందరికి తెలుసు  నిజ మైన స్వాతంత్ర్యం గురించి " అర్ధ రాత్రి ఒక స్త్రీ ఒంటరిగా నడి బజారులో భయము లేకుండా నడచి  వెళ్లి నప్పుడే మన దేశానికి నిజమైన స్వాతంత్ర్యము వచ్చినట్లు" అని .  మరి ఈ పెద్ద మనుషులకు ఈ సంగతి  తెలియదా?  మన దేశం లో " స్త్రీ "ని దేవత గా  పూజించిన సంస్కృతి  మన పురాణాలలో చదువలేదా?ఒక వేళ చదివినా ఈ విషయం కూడా మరచి పోయారా?

తప్పు  చేసినవాడికి   అసలు ఎలాంటి భయము లేదనిపిస్తుంది. ఒక వేళ భయం ఉంటె ఇన్ని  సంఘటనలు  జరిగేవి కావు.    అత్యాచారం జరిపి  ఆనవాళ్ళు కూడా దొరక కుండ  చేయు చున్నారు  . ఏది ఏమైనా మొత్తం మీద  ఆడవాళ్ళూ తమ  జీవితాన్ని బలి  చేయ వలసి  వస్తున్నది. వాళ్ళు ఆడవారిగా పుట్టడము తప్పా?

బాధితులకు విచారణ లో  అడిగే విపరీత ప్రశ్నల కు  జవాబు చెప్పలేని స్థితి  కూడా ఒక కారణమై ఫిర్యాదు చేయడానికి ముందుకు రాలేక పొవుచున్నారు, అంటే ఇలాంటి సంఘటనలు  ఇంకా ఎక్కువే అన్నమాట .

 ఇలాంటి తప్పు చేసినవాడికి  కఠిన మరియు సరైన శిక్షలు లేవని, నేరాలను నిరోధించడానికి , నేరస్తులను పట్టుకోడానికి  తగినంత   సిబ్బంది లేరని  అందుకే ఇలా జరుగుచున్నవని చాలా మంది అభిప్రాయం  .  ఎన్నో చట్టాలు నేరస్తులను శిక్షించడానికి  ఉన్నాయి కాని వారు   శిక్ష లు పడకుండా తప్పించుకొనుచున్నారు .

ముఖ్యముగా చూస్తుంటే నేడు స్త్రీని ఒక ఆటబొమ్మ గా, కీలు బొమ్మ గా  లేదా డబ్బులు సంపాదించే యంత్రం గా   మలచి కొంత మంది  పురుషులు   ఆడిస్తున్నారు .  చాలా మంది ఇది చూస్తూ కూడా  నోరెత్త లేని పరిస్థితులున్నాయి . స్త్రీ సంఘములు కూడా సరిగా స్పందించడం లేదనే భావన కూడా అందరిలో కలుగు చున్నది. అడ్వర్టైస్ మెంట్ లలో స్రీలకు సంబంధం లేని వాటిలో ఎందుకు ఉపయోగిస్తున్నట్లు ?  స్త్రీ లు ఎవరికీ వారు ఇలాంటి సంఘటనలలో ప్రతి ఘటించాలని , కారం పొడి, పెప్పర్ స్ప్రే  దగ్గర పెట్టుకోవలేనని, స్త్రీ లందరూ కరాటే నేర్చు కొనవలెనని అంటున్నారు  . ఇవి కొంతవరకు నిరోధించుటకు ఉపయోగ పడేవే  . మరి పురుషుడు  చేసే ఇలాంటి నీచ పని చేయకుండ  ఎం చేయాలో కూడా చెప్పాలి కదా! ప్రజా సంఘాలు , సోషల్  మీడియా , మరియు మాస్ మీడియా  ఉవ్వెత్తున  ప్రచారం  చేస్తూ అత్యాచారాలు జరగకుండా ఆపాలి  .

  పురుషుని  లో క్రొవ్వు ఎక్కువై, బలసి , కళ్ళు నెత్తి కెక్కి, ధన మధము ఎక్కువై  కన్నూ- మిన్నూ లెక్క చేయకుండా  పశువు లాగ మారి  అతను ఎదురుగా కనబడిన ఒంటరి  స్త్రీ ల పై  అత్యాచారం చేయుచున్నాడు  . ఇక్కడ పశువుల గురించి కూడా మనం మాట్లాడుకోవాలి, జంతువులకు నోరు లేకున్నా జ్ఞానం ఉంది , అవి ఒక పద్దతిని ఫాలో అవుతాయి, నిబద్ధతతో జీవిస్తాయి ఒక దానికి ఒకటి సహాకరించు కొంటాయి , వాటిని చూసి మనం ఎంతో బుద్ధి తెచ్చుకొనవలసి  ఉంది  .

 సమాజములో  మార్పుతేవడానికి  సినిమాలు మంచిమార్గాలు .  ఒకప్పటి  సినిమాలలో ఆశ్లీలానికి తావు లేకుండా తీసేవారు  హీరో లు  హీరోయిన్  ని  అసలు తాకకుండా , ముట్టుకోకుండా డ్యాన్సులు చేస్తూ పాటలు పాడుతూ జనాలను మెప్పించే వారు .  కుటుంబమంత ఒక చోట కూర్చుని  సినిమా ను  చూసి ఆనందించేవారు . మాటల్లో గాని పాటల్లో గాని  ద్వందార్ధాలు   గాని ఆ రోజుల్లో లేవు . ఆ నటుల నటనే వేరు, ఆ సినిమాలు, పాటలు మరియు మాటలు బంగారం లాంటివి చాల విలువైనవి  ఇప్పటికి చాలా మంది ఆ పాటలు పాడుకొంటారు మాటలు డైలాగులు చెప్పుకొని ఆనందిస్తారు .  ఆ నటులు వేరు , ఆ నాటి పాటల మాటల రచయితలు, దర్శకులు సమాజములో మంచి మార్పు మరియు ప్రేక్షకుల మనోరంజనకు  పాటు పడినారు.

ముఖ్యముగా ప్రస్తుతము వస్తున్న    పిచ్చి పిచ్చి చెత్త సినిమాలు, టివి లో వచ్చే పిచ్చి చెత్త సీరియళ్ళు  , ఇంటర్ నెట్ లోని ఆస్లీల  దృశ్యాలు,నీలి చిత్రాలు  ,  సెల్ ఫోన్ లు వాటిలో మెస్సేజులు పంపుకోవడము - చాటింగులు చేసుకోవడము   అత్యాచారాలకు ఉసి గోల్పుచున్నవి .   నూటికి ఎనభై  శాతం  ఇవే  అత్యాచారం జరగడములో పాలు పంచు కొంటున్నాయి . 

ఒక సారి ఈ క్రింది విషయాలను గమనించితే తెలుస్తుంది . 

 నేటి సినిమాలు డబ్బు సంపాదించడమే  ముఖ్యమైన పని గా  ఎంచుకున్నాయి. ఎవ్వడు ఏమైనా, దేశ ప్రజలు  ఏమైనా ఎటు పోయినా  , యువత పక్క దారులు పట్టినా  ఎం పర్వాలేదు.  ఈ తరం సినిమాలలో  తారలు విచిత్ర డ్రేస్సులలో మార్కెట్ లో బట్టలు కరువైనట్లు అసలు బట్టలు కొనుక్కోవడానికి డబ్బులు లేనట్లు, పిచ్చి పిచ్చి  డ్రెస్సులతో, అర్థ నగ్నంగా శరీరం లో  గుడ్డలతో దాచుకోన బడే  అవయవాలను బహిరంగంగా చూపించి ప్రేక్షకులను మత్తెక్కిస్తు నటిస్తున్నారంటే వారికి కనీసం మానవత్వం ఉందా? అవయవాలను చూపిస్తూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ(" లిప్ - లాక్ " )  ఇతరులకు చూపిస్తుంటే కనీసం సిగ్గు అనిపించదా , కనీస సంస్కారం కూడా లేదా? ఇంకా చెప్పాలంటే కొందరు నటీమణులు పూర్తిగా డ్రెస్ లేకుండా నటించుటలో తప్పు లేదని,  చాన్సు ఇస్తే  నటిస్తానని చెపుతుంటే ఏమనాలి?  పూర్తిగా డ్రెస్ లేకుండా నటించాలను  వారికి తోక ఒకటి తగిలించి కీకారణ్యం లో వదలి పెడితే వారి బతుకు వారు హ్యాపి గా బ్రతుకుతారు.  వీ టి ని తీసే వాళ్ళకు కూడా సంస్కారం  లేదా? అసలు వా ళ్ళ వాళ్ళు నటిస్తే  సినిమాలు ఇలాగే తీస్తారా? 

 సినిమాలు ఎగ్సిబిట్ / రిలీజ్ చేయడానికి పర్మిషన్ ఇచ్చే ప్రభుత్వం సెన్సార్ బోర్డ్ కూడా కళ్ళు మూసుకుందా ? వీటి వలన  ఏం జరిగినా పర్వా లేదనుకుందా ? డబ్బులు వస్తే చాలు అని "ఏ " లేదా  "యు " సర్టిఫికెట్లు ఇవ్వడమేనా? ఫారెన్ లో ఇవన్ని ఉన్నాయి కదా మనకూ  కావాలనా  ?  పోనీ ఫారెన్ వాళ్ళను అనుకరిద్దామా ?   వెస్టరన్ కంట్రీస్ వేరు మన భారత దేశం వేరు , అక్కడి సాంప్రదాయాలు మనకు వర్తిస్తాయా , వాళ్ళ క్లైమేట్ వేరు మనది వేరు ఎక్కడా పొంతన ఉండదు . పోనీ వారిలో ఉన్న మంచిని మనం అనుకరించ వచ్చు . అసలు మన దేశము లో సెన్సార్  బోర్డ్  ఉందా లేదా ? అనే అనుమానం ప్రతి వారికి  కలుగుతుంది .

అసలు మనం  ఎం చేయాలి !

1. అత్యాచారం చేసిన వాడిని బహిరంగం గా ఉరి తీయాలి , హ్యంగ్ చేసే ముందు వాడి కి క్రూరమైన శిక్షలు రోజు ఒకటి విధించాలి . తప్పు చేయడానికి కలలో కూడా ఎవ్వడు ఊహించ నంత శిక్ష అమలు చేయాలి .

2.చెత్త సినిమాలను బ్యాన్ చెయ్యాలి , మళ్ళి అలాంటి సినిమా తియ్యకుండా ప్రొడ్యుసర్  , డైరెక్టర్ , నటి నటులను        శాస్వితముగా బహిష్కరించాలి .

3. టి వి సిరియల్ లలో పిచ్చివాటిని టెలికాస్ట్ చేయకుండా కట్టడి చేయాలి ఒక వేళ చేస్తే ఆ టి వి ఛానల్ ను బ్యాన్       చెయ్యాలి.

4. నీలి చిత్రాలను ఉక్కు పాదం తో అణచి వేయాలి .


5. సెల్ ఫోన్  లలో  పనికి రాని మేస్సేజులు మరియు చాటింగ్ ల పై నిఘా పెట్టి వార్నింగులు ఇవ్వాలి .

6 . ఇంటర్ నెట్ లో ఆశ్లీల సైట్ లు రాకుండా ఫిల్టర్/ జామ్ చేయాలి .

పైన చెప్పిన వాటి నన్నిటి ని సరిగ్గా ఇంప్లిమెంట్ చేయాలి  . ఒక వేళ ఎవరైనా అతిక్రమించితే అలాంటి వారిపై  ఉక్కుపాదం మోపాలి .

ఎంతటి వారినైనా వదలకుండా శిక్షలు వేస్తే అప్పుడు  స్త్రీ లు ప్రశాంతముగా బ్రతకగలరు . మన జాతిపిత మహాత్మా గాంధీ గారి కల నెరవేరుతుంది . మరి మీరేమంటారు .  

                                                                                            -   www.seaflowdiary.blogspot.com

 TRAIN ACCIDENT - రైలు దుర్ఘటన - అయ్యో ... బిడ్డలు -  తెగిన పేగు బంధం 

                                          रेल दुर्घटना 

 TRAIN ACCIDENT - रेल दुर्घटना 

                                                                     Date:  26-07-2014. 

                                                                     Updated: 13-02-2015. 

మొన్న  అనగా 24-07-2014 నాడు తెలంగాణా రాష్ట్రం   మెదక్ జిల్లా మాసాయిపేట, హైదరాబాద్ కి చాలా దగ్గర లో  కాపలా  లేని రైల్వే క్రాసింగ్ వద్ద  నాందేడ్ నుండి హైదరాబాద్ వస్తున్న పాసింజర్  రైలు  అప్పుడే ట్రాక్ మీదికి వచ్చిన ఒక ప్రైవేటు స్కూల్ బస్సును ధీ  కొని ఒక కిలోమీటర్ వరకు ఈడ్చుక వెళ్ళిన సంఘటన లో బస్సు నుజ్జు నుజ్జుఐ అందులో స్కూల్ కు వెళ్ళుతున్న చిన్న చిన్న విద్యార్థులు 11 సంవత్సరాలు లోబడిన వారు రైల్ తాకిడికి మాంసం ముద్ద లైనారు. సడెన్ బ్రేకులు వేసినా అంత దూరం వరకు ఈడ్చుక వెళ్ళిన దని  రైల్ డ్రైవర్ చెప్పినాడు . ఈ పిల్లలంతా  దగ్గరి దగ్గరి గ్రామాల నుండి తూప్రాన్ లోని స్కూల్ కి చదువు కోవడానికి వెళ్ళు చున్నారు.  బస్సు లోని 38 మంది విద్యార్థులలో 14 మంది చిన్నారులు ,డ్రైవర్ మరియు క్లీనేర్ అక్కడి కక్కడే ప్రాణాలు విడిచారు . 20 చిన్నారులకు తీవ్ర గాయాలు 11 చిన్నారులకు తీవ్ర  ప్రమాదం జరిగి  చావు బ్రతుకుల్లో హాస్పిటల్ లో చేర్చబడి నారు . ఆసుపత్రి కి వెళ్ళే దారిలో ఇంకా ఇద్దరు శ్వాస విడిచారు . ఘటనా స్థలములో విద్యార్థుల మృత దేహాలు వారి పుస్తకములు మరియు టిఫిన్ బాక్సులు చెల్లా చెదురుగా పడిన ద్రుష్య్యాలు  , తల్లి దండ్రుల ఆర్త నాదాలు చూసి ప్రతి ఒక్కరు కంట తడి పెట్టి నారు . 

రైల్వే గేటు వద్ద కాపలా లేకపోవడము మరియు బస్సు డ్రైవర్ నిర్లక్ష్యం వల్ల అతను సెల్ ఫోను లో మాట్లాడుతూ బస్ నడపడము వలన ఇంత ఘోరం జరిగి నట్లు తెలసింది  . అందులో రైలు కూడా నాలుగు గంటలు ఆలస్యముగా నడుచు చున్నదట .  ఈ ఘటనకు అన్ని కలసి వచ్చి నట్లున్నాయి . ఈ సంఘటన విని, టివి లలో చూసి  అందరు తీవ్ర దిగ్భ్రాంతి చెందినారు . 

ఈ సంఘటనకు అక్కడి  ప్రజలు  స్పందించ డం , ముఖ్యమంత్రి గారు అతి తొందరగా స్పందించి సహాయ కార్యక్రమములు అందించుట కై మంత్రులను ప్రమాద స్థలమునకు పంపడము జరిగినది . ముఖ్యమంత్రి గారు ఇతర కార్యక్రమాలు రద్దు చేసికొని దీని పైననే ద్రుష్టి పెట్టారు .   అతి తొందరగా ప్రభుత్వం క్షతగాత్రులను గాంధి యశోదా మరి దగ్గరిలోని హాస్పిటల్ లో చేర్పించి నాణ్య మైన వైద్యం చేయించడము జరుగుచున్నది . రాష్ట్ర ప్రభుత్వం 5 లక్షలు మరియు కేంద్ర ప్రభుత్వం 2 లక్షలు ప్రక్క రాష్ట్రం నిన్న 1 లక్ష రూపాయలను ఎక్ష్ గ్రేషియా గా  ప్రకటించడం జరిగినది .  

  

దీనికంతటికి మీరు కారణం  అని రైల్వే వారిని, రైల్వే వారు మాది తప్పు కాదని బస్సు డ్రైవర్ దే తప్పని ఇంకా తప్పంతా  స్కూల్ యాజమాన్యానిదేనని వారు సరైన డ్రైవర్ ని పెట్టలేదని ఒకర్నొకరు నిందించు కొనడము , రైల్వే వారిని ఇక్కడ గేటు పెట్టమని ఇక్కడి ప్రజలు ఎన్నో సంవత్సరాల నుండి గేటు పెట్టి కాపలా  పెట్టమని ప్రాదేయపడి తే  చివరకు గేటు పని ప్రారంభించి ఎన్నో రోజులైనా ఇంకా పూర్తి కాక పోవడం వలన ఇంత ఘోరం జరిగినదని ఇక్కడి ప్రజలు అనుకోవడం  జరుగు చున్నది. 

ఇలా నిందిన్చుకొనడం వల్ల చని పోయిన చిన్నారుల ప్రాణాలు తిరిగి వస్తాయా? కన్న తల్లుల పగిలిన గుండెల మంట ఎవరు తీర్చగలరు? 

ఇ దొక్కటే సంఘటనే కాదు ఇంతవరకు మన దేశము లో ఎన్నో ప్రమాదములు జరిగినవి . 

     

 రైల్వే ప్రమాదాలు , రైళ్ళు పట్టాలు తప్పడం వల్ల జరిగే ప్రమాదాలు , రైళ్ళు మానవ తప్పిదం వల్ల ఒకే ట్రాక్ పై ప్రయాణించి జరిగే ఘోర ప్రమాదములను, మానవ తప్పిదం వలన సిగ్నల్స్ సరిగా పడకపోవడం వల్ల/ లేదా రైల్ డ్రైవర్ అజాగ్రత్త వల్ల  జరిగే భయంకర ప్రమాదాలను, రైల్వే ట్రాక్ సరిగా లేనప్పుడు లేదా ఫిష్ ప్లేట్ లు తొలగినప్పుడు, ట్రాక్ నీళ్ళలో మునిగి పోయి నప్పుడు ఇలా కాపలా లేని గేటు ల వద్ద జరిగే ప్రమాదాల వలన    జరిగిన నష్టం తో పోల్చినప్పుడు  అతి తక్కువ ఖర్చు తో   ఇలాంటి సంఘటనలు పునరావృతం కాకుండా లేదా జరగ కుండ నివారించడానికి ఖచ్చిత మైన ప్రణాళికలు  ఉన్నవి . 

ఒక సారి ఈ క్రింది విషయాలను తీవ్రంగా మరియు నశితంగా ఆలోచించి తే  ప్రతి ఒక్కరికి అర్థం అవుతుంది . 

ఒక పాసింజర్ రైల్ అంటే ప్రయాణికులతో వెళ్ళే రైల్ అని అర్థం , అది పాసెంజర్ కాని ఎక్సప్రేస్ రైల్ గాని ప్రయాణము లో అనుకోకుండా ఖర్మ కాలి గాని ప్రమాదం జరిగినది అనుకోండి, అలాంటప్పుడు కొన్ని భోగీ లు పట్టాలు తప్పి చెల్లా  చెదురుగా పడి పొతాయి. దాని వలన భోగి షేప్ మారి ప్రయాణికులు క్షతగాత్రులు అవుతారు , కొందరు ప్రాణాలు కోల్పోతారు   , భోగి లు మళ్ళి పనికి రాకుండా జరుగవచ్చు. ట్రాక్ చిన్నా భిన్నం అవుతుంది , ఒక వేళ సింగిల్ ట్రాక్ అయితే ఆ రూట్ లో మిగతా  రైళ్ళు ఆగి పొతాయి లేదా డైవర్షన్ రూట్ లో వెళ్ళ వలసి వస్తుంది కదా. ఒక వేళ  రెండు రైళ్ళు ఎదురెదురు గా డీ కొంటె లేదా ఆగి ఉన్న రైల్ ను వేరొక రైల్ వెనుక నుండి  డీ కొన్నప్పుడు  ప్రాణ నష్టం , ఆస్తి నష్టం ఎక్కువ జరుగు తుంది, ఆ బలమైన తాకిడికి ఇంజన్లు కూడా నుజ్జు నుజ్జు ఐ పనికి రాకుండా పొగలవు. 

ప్రయాణికుల ప్రాణాన్ని ఎలాగు తేలేము  వారి   ప్రాణ నష్ట మే కాకుండా వారి వద్ద నున్న విలువైన వస్తువులు , వారి ఆస్తులు పొతాయి. ప్రయాణికుల ప్రాణాలకు విలువ కట్టలేము , వారి వస్తువుల విలువ కోట్ల లో ఉండొచ్చు , ఇక రైల్వే భోగిల విలువ, ఇంజన్ల విలువ , ట్రాక్ రిపేరు ఖర్చు , ఆ లైను లో వెళ్ళ వలసిన రైళ్ళు ఆగి పోవడం వలన జరిగే నష్టం లేదా దైవర్సన్ రూట్ లో వెళ్ళడము వలన అధిక ఖర్చు మరియు సమయము వృధా కావడము , దాని విలువ మరియు  ఖర్చు కొన్ని కొట్లలో జరుగుతుంది . తిరిగి ట్రాక్ రిపేరు , ఇంజను లను , భోగీలను సమకోర్చుకొనడములలో  ఎన్ని  కోట్ల రూపాయ లను వృధా ఖర్చు చెయాలి. ఇలా ఒక్క ప్రమాదాని కి  లెక్కలు వేస్తె వృధాగా వందల కోట్ల రూపాయలను నష్ట పోవలసి వస్తున్నది లేదా ఖర్చు చేయాలి . 

ఊదా :-
ఒక రైల్ దుర్ఘటన వలన కలుగు నష్టం సుమారు : 

            =  మనుషుల ప్రాణాలు (లెక్క కట్ట లేనిది )+ప్రయాణీకుల సామాగ్రి (15 కోట్లు )+ ప్రయాణీకుల వద్ద నున్న డబ్బు(10 కోట్లు ) +     వాళ్ళ వద్ద నున్న జేవలరి ( 25 కోట్లు )+ రైలు ఇంజను ( 10 కోట్లు )+ భోగీలు (15 కోట్లు) ట్రాక్ (5 కోట్లు) + డైవర్షన్ వల్ల ఖర్చు (10 కోట్లు) + డైవర్షన్ వలన రెగ్యులర్ ట్రాఫిక్ కు నష్టం ( 5 కోట్లు) + ...... ఇతర నష్టం = సుమారు 100 కోట్లు (ఆవేరేజ్ ) 

ఒక  సంవత్సరానికి రైలు ప్రమాదాలు కనీసం  నాల్గు లేదా  ఐదు జరిగాయనుకోండి అప్పుడు లెక్క కడితే మొత్తం సంవత్సర  నష్టం:

  =   100 X 5 =   500 కోట్ల రూపాయలు 

ఇ దంతా  చెప్పేది ఎమిటంటే 500 కోట్ల రూపాయల ను మనం ప్రతి సంవత్సరము నష్ట పోవు చున్నము. ఈ నష్టం మరియు ప్రాణాలు పోకుండా మనం ఎం చేయాలి? ఎలా కాపాడాలి? 

పట్టాలు తప్పిన ఎర్నాకులం ఎక్స్‌ప్రెస్

Updated : 2/13/2015 12:13:29 PM

Views : 1204

Comments :(0)

- 10 మంది మృతి... వందమందికి పైగా గాయాలు...

బెంగళూరు : కర్ణాటకలోని హోసూరు వద్ద రైలు ప్రమాదం జరిగింది. ఈ ఘటనలో 10 మంది మృతి చెందినట్లు తెలుస్తోంది. దాదాపు 100 మందికి పైగా గాయపడ్డారు. వీరిలో చాలా మంది పరిస్థితి విషమంగా ఉన్నట్లు సమాచారం.

బెంగళూరు నుంచి ఎర్నాకుళం వెళ్తున్న ఇంటర్ సిటీ ఎక్స్‌ప్రెస్ తమిళనాడు సరిహద్దులోని అనేకల్ సమీపంలో ఇవాళ ఉదయం ఏడున్నర గంటల సమయంలో పట్టాలు తప్పింది. ఇంజిన్ నుంచి బోగీలు వేరయి ఒక దానికొకటి గుద్దుకొని పట్టాలు తప్పాయి. బోగీలు నుజ్జునుజ్జవడంతో ప్రయాణికులు అందులో ఇరుక్కుని చాలాసేపు నరకయాతన అనుభవించారు. మొత్తం 9 బోగీలు పట్టాలు తప్పగా ఇందులో డి-8 బోగీ పూర్తిగా దెబ్బతినింది. రైలు ఇంజిన్‌లో మంటలు రావడంతో ఇంజిన్ వెనక ఉన్న బోగీలో తొక్కిసలాట జరిగినట్లు ప్రత్యక్ష సాక్షలు తెలిపారు.

ప్రమాదం జరిగిన సమాచారం తెలుసుకున్న రైల్వే అధికారులు హుటాహుటిన సంఘటనా స్థలానికి చేరుకుని సహాయక చర్యలు చేపట్టారు. ఎన్డీఆర్‌ఎఫ్ బలగాను సైతం సహాయక చర్యల్లో దింపారు. ఆంబులెన్స్‌లలో క్షతగాత్రులను సమీప ఆసుపత్రికి తరలించి అత్యవసర చికిత్స అందిస్తున్నారు. పరిస్థితి విషమంగా ఉన్నవారిని మెరుగైన వైద్యం కోసం బెంగుళూరుకు తరలించినట్లు అధికారులు చెప్పారు. క్షతగాత్రుల్లో 20 మందికి పైగా కండీషన్ సీరియస్‌గా ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది.   

     మన దేశము లో జనాభా చాలా ఎక్కువ , పని పాటా లేనివారు కూడా ఎక్కువే మరియు  నిరుద్యోగుల సంఖ్య కూడా ఎక్కువే . ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలు పోను  , ప్రయివేటు లో  ఉద్యోగాలు మరియు స్వంత వ్యాపారాలు చేసుకున్న వారి తరువాత కూడా ఇంకా చాల మంది చదువు కున్న వారు నిరుద్యోగులుగా మిగిలి పోవు చున్నారు . మరి వీరి సంగతి ఏమిటి?   అందులో ఎస్ ఎస్ సి వరకు  చదివిన చాల మంది విద్యార్థులు  పై చదువులకు వెళ్ళ డానికి ఆర్ధిక మరియు కుటుంబ పరిస్థితులు అనుకూలించక చదువును మధ్యలోనే ఆపి వేయుచున్నారు . ఇంటర్, డిగ్రీ చదువు కున్న వారికి కూడా ఉద్యోగాలు లేవు . వారు మానసికంగా క్రుంగి పోవు చున్నారు, వారు  బ్రతక  డానికి ఏవో దొరికిన చిన్న చిన్న పనులు చేసికొని కుటుంబాన్ని నెట్టు కుంటు  జీవించు చున్నారు . ప్రభుత్వం కూడా అందరికి ఉద్యోగాలు కలిపించ లేక పోవు చున్నది . ఇలాంటి వారికి  చేయూత నిచ్చి ఆదుకొనవలసిన కనీస కర్తవ్యం పాలకుల పై ఉందన డములో సందేహము లేదు .కావున ప్రభుత్వం ఒక సారి సుధిర్గం గా ఈ క్రింది విషయాన్ని ఆలోచించి  రైల్వే లోనే కాక ఇతర శాఖ లలో కూడా  ఆచరణలో పెట్ట గలదని  ఆశించు చున్నాను, మీరందరూ కూడా ఒక సారి ఆలోచిస్తే చాలా బాగుంటుంది . 

    నిరుద్యోగులకు  వారి వారి అర్హతలను బట్టి రైల్వే శాఖ లో ఉద్యోగాలనిచ్చి గాని కన్సాలిడేటెడ్ గా కాని అపాయింట్ మెంట్ ఇచ్చి  కాపలా లేని రైల్వే క్రాసింగుల వద్ద నియమించడం , రైల్వే ట్రాక్ మెయింటే నెన్స్ లో  ప్రతి 3 - 4 కిలో మీటర్లకు ఒకరిని నియమించి  ట్రాక్ కు పటిష్ట మైన భద్రతను కలించవచ్చు. లోకో సిబ్బంది లో డ్రైవర్ మరియు అసిస్టెంట్ డ్రైవర్ కాక ఇంకొక స్టాఫ్ ను పోస్ట్ చేసితే మబ్బులు కమ్మినప్పుడు కూడా సిగ్నల్ ని ఖచ్చితంగా ఫాలో/గమనించి   ఎలాంటి పోరపాటు జరగకుండా నివారించ వచ్చు. ట్రాక్ ను కూడా నిశితంగా పరిశీలించ వచ్చు . భోగి లలో ఇన్స్పెక్షన్ చేయ వచ్చు, ప్రయాణీకుల ఇబ్బందులను తొలగించ వచ్చు. ఇక గూడ్స్ గార్డ్ సంగతి అందరికి తెలుసు, రైలు ఒక కిలో మీటర్ పొడవు  ఉంటుంది గార్డ్ ఎక్కడో ఒంటరిగా చివరన ఉంటాడు . రాత్రి అయితే రైల్ ఆగినప్పుడు గార్డ్ ఎక్కడో అడవిలో బిక్కు బిక్కు మంటూ డ్రైవర్ కు కిలో మీటర్ దూరము లో ఉంటూ విసిల్ వేస్తె  వినిపించ కుండ ,టార్చ్ లైటు కూడా డ్రైవర్ గమనించక పోయే పరిస్థితులలో రైల్ ఆలస్యం అయ్యే పరిస్థితి  కూడా జరుగ వచ్చు. కావున ఆ గార్డ్ వద్ద కూడా ఒక అడిషనల్ గా  ఒకరిని పోస్ట్ చేయవలసిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది .   

ఇక్కడే మన టర్నింగ్ పాయింట్ . 500 కోట్ల రూపాయల నష్టం కలుగకుండా ఈ నిరుద్యోగులకు  లక్ష ల సంఖ్యలో ప్రభుత్వం  ఉపాది కల్పించి వీరి సేవలను వినియోగించు కోన వలయును . . దీని కంతటికీ కేవలం పై నష్టం లో  సగం  ఖర్చు మాత్రమె అయి ఇంకా మనకే 250 కోట్ల రూపాయలు  మిగులుతాయి. 

మనకు ఖర్చు మిగులుతుంది లక్షల   మందికి ఉపాధి కల్పించబడుతుంది . ప్రయాణికులు హాయిగా ప్రాణ భయం దొంగల లేకుండా తమ తమ గమ్య స్థానాలకు పిల్లా పాపలతో క్షేమము గా చేరుకుంటారు .  
మరి మీరేమంటారు . 

                                                                                                                yours,

                                                           www.seaflowdiary.blogspot.com 

                                                                                          
  

                                          BHARAT RATNA RECIPIENTS

On 2 January 1954, a press communique was released from the office of the secretary to the President of India to institute two civilian awards—Bharat Ratna and the three-tier Padma Vibhushan, classified into "Pahela Warg" (Class I), "Dusra Warg" (Class II), and "Tisra Warg" (Class III).^[2] The Bharat Ratna is termed as the highest civilian award of India, followed by Padma Vibhushan classifications. A year later on 15 January 1955, the Padma Vibhushan classifications were altered into three different awards; the Padma Vibhushan, the highest of three awards followed by the Padma Bhushan and the Padma Shri.^[3]

There is no formal provision that recipients of the Bharat Ratna should be Indian citizens. It has been awarded to anaturalised Indian citizen, Mother Teresa in 1980, and to two non-Indians, Khan Abdul Ghaffar Khan—a Pakistan national, in 1987 and Nelson Mandela—a South African national, in 1990.^[4] Sachin Tendulkar, at the age of 40, became the youngest person and first sportsperson to receive the honour,^[5] whereas Dhondo Keshav Karve was awarded on his 100th birthday on 18 April 1958 in a special ceremony.^[6][a] Till 2014, the award has been conferred upon 43 people with 11 posthumous declarations.^[9][10]

List of recipients[edit]

Key

# Naturalized citizen recipient

Non-citizen recipient

Posthumous recipient

List of laureates awarded with the Bharat Ratna^[9][10]

Year	Image	Laureates		Notes	Refs.
1954		C. Rajagopalachari		Independence activist, last and the only Indian Governor-General of India	[23]
		C. V. Raman		Nobel laureate physicist (1930)	[24][25]
		Sarvepalli Radhakrishnan		Philosopher, India's first Vice-President (1952–62), and secondPresident (1962–67)	[26][27][28]
1955	–	Bhagwan Das		Independence activist, theosophist, and founder of Mahatma Gandhi Kashi Vidyapith	[29]
	–	Visvesvaraya		Civil engineer, Diwan of Mysore (1912–18), and Knight Commander of the Indian Empire	[30][31]
		Jawaharlal Nehru		Independence activist, author, and first Prime Minister of India (1947–64)	[32][33]
1957	–	Govind Ballabh Pant		Independence activist, first Chief Minister of Uttar Pradesh(1950–54)	[34][35]
1958	–	Dhondo Keshav Karve		Social reformer	[36]
1961	–	Bidhan Chandra Roy		Physician-Surgeon and second Chief Minister of West Bengal(1948–62)	[37][38]
	–	Purushottam Das Tandon		Independence activist, educator	[39]
1962		Rajendra Prasad		Independence activist, lawyer, first President of India (1950–62)	[27][40]
1963	–	Zakir Hussain		Independence activist, second Vice-President of India (1950–62), and third President of India (1962–67)	[27][28][41]
	–	Pandurang Vaman Kane		Indologist and Sanskrit scholar	[42]
1966		Lal Bahadur Shastri		Independence activist and second Prime Minister of India (1964–67)	[33][42]
1971		Indira Gandhi		Former Prime Minister of India (1966–77, 1980–84)	[33]
1975	–	V. V. Giri		Trade unionist, first Acting President of India, and fourth President of India (1969–74)	[27][43]
1976	–	K. Kamaraj		Independence activist and former Chief Minister of Tamil Nadu(1954–57, 1957–62, 1962–63)	[44]
1980		Mother Teresa	#	Catholic nun, founder of the Missionaries of Charity and Nobel peace prize laureate (1979)	[45]
1983	–	Vinoba Bhave		Independence activist, social reformer, and Ramon Magsaysay Award laureate (1958)	[4][46]
1987		Khan Abdul Ghaffar Khan		Independence activist	[47]
1988		M. G. Ramachandran		Film actor and former Chief Minister of Tamil Nadu (1977–80, 1980–84, 1985–87)	[44][c]
1990		B. R. Ambedkar		Chief architect of the Indian Constitution and social reformer	[49][50]
		Nelson Mandela		Leader of the Anti-Apartheid Movement in South Africa andNobel Peace Prize laureate (1993)	[51]
1991		Rajiv Gandhi		Sixth Prime Minister of India (1984–89)	[33]
		Vallabhbhai Patel		Independence activist and first Deputy Prime Minister of India(1947–50)	[52]
		Morarji Desai		Independence activist and fourth Prime Minister of India (1977–79)	[33][d]
1992		Abul Kalam Azad		Independence activist	[54][e]
	–	J. R. D. Tata		Industrialist and philanthropist	[4]
		Satyajit Ray		Filmmaker	[4]
1997	–	Gulzarilal Nanda		Independence activist and two times interim Prime Minister of India	[33]
	–	Aruna Asaf Ali		Independence activist	[58]
		A. P. J. Abdul Kalam		Aerospace and Defense Scientist, eleventh President of India (2002–07)	[27][59]
1998		M. S. Subbulakshmi		Carnatic classical vocalist	[60]
	–	Chidambaram Subramaniam		Independence activist and former Minister of Agriculture of India (1964–66)	[61]
1999	–	Jayaprakash Narayan		Independence activist and social reformer	[62]
		Ravi Shankar		Hindustani classical Sitar player	[63]
		Amartya Sen		Nobel laureate economist (1998)	[64]
		Gopinath Bordoloi		Independence activist, first Chief Minister of Assam (1946–50)	[65]
2001		Lata Mangeshkar		Playback singer	[66]
		Bismillah Khan		Hindustani classical Shehnai player	[67]
2008		Bhimsen Joshi		Hindustani classical vocalist	[68][69]
2013		C. N. R. Rao		Chemist	[10]
		Sachin Tendulkar		Cricketer	[10]

In 1992, a press release was published to confer the award posthumously on Bose which was later cancelled by the Supreme Court of India in 1997.